ben inter

Het Ben Oude NijHuis ademt de sfeer van een net begonnen project. Alles is nog spiksplinternieuw en onaangetast in het voormalige klooster: de nieuwe PVCvloer, de opvallend modieuze inrichting. Een grote tuin is in aanleg; binnen is iemand in de weer met bananenplanten. Het is duidelijk: hier staat iets groots te gebeuren.

Mens-erger-je-niet

Terwijl beneden de flatscreen-tv wordt geïnstalleerd, lijken boven de eerste bewoners hun draai al te hebben gevonden. In een van de drie huiskamers zitten enkele bewoners en personeelsleden samen gebogen over een potje mens-erger-je-niet. De hoek achter hen is nog leeg; daar komt van elke bewoner een eigen stoel te staan, zodat ze zich ook in de huiskamer zoveel mogelijk thuisvoelen. “Het is ook echt hún huis”, zegt Jan Slagter. “We hebben geen cliënten, maar bewoners.”

Hij was in 2014 diep geraakt door het verhaal van Ben Oude NijHuis, die in de uitzending van Pauw vertelde hoe slecht er voor zijn demente vrouw werd gezorgd. Dat moest anders kunnen.

Meer verzorgers

Drie jaar later is deze kleinschalige woonvorm een feit. In het klooster is een woonvleugel met 25 plekken voor lichte zorg en een zorgvleugel voor 28 bewoners met zware dementie. Voor elke negen bewoners zijn er drie zorgmedewerkers. Dat is al bijzonder, maar daarbij komt nog dat dit huis zich richt op ouderen met een kleine beurs.

PROJECT CV

Ben Oude NijHuis

Het Ben Oude NijHuis is een kleinschalige woonvorm waar menswaardige, betaalbare zorg wordt geboden aan bewoners met een lichte zorgvraag of zware dementie. De locatie is toekomstbestendig gemaakt met zonnepanelen, dubbel glas en een moderne cv-ketel. Naast financiering door Triodos Bank werd 2 miljoen euro opgehaald via leden van omroepvereniging MAX en de Stichting MAX Maakt Mogelijk. Oprichter Jan Slagter bepleit dat de overheid meer van dit soort huizen mogelijk zou moeten maken. Door geld te lenen, of een garantstelling af te geven.

De bovengrens is een AOW met een bruto maximum van 500 euro pensioen per maand. Hoe is dat gelukt? “In reguliere instellingen gaat heel veel geld niet naar de zorg”, vertelt Jan Slagter. “Wij hebben geen manager of PR-deskundige.” Daarnaast is het gebouw zo ingedeeld dat bewoners huursubsidie kunnen aanvragen. En zaken als financiële administratie zijn uitbesteed. “Dat blijkt veel goedkoper. Alle dertig mensen die in dienst zijn, zijn met zorg bezig.”

Personeelsleden zeggen: nu kan ik eindelijk doen waarvoor ik opgeleid ben
Jan Slagter
Ben-Oude-NijHuis_320-1

Aandacht

Dat is ook meteen wat deze aanpak zo menselijk maakt: er is aandacht voor wat bewoners willen. Ze staan op en gaan slapen wanneer ze daar zin in hebben. Ze bepalen samen wat er die avond voor ze wordt gekookt. Er is een neuropsycholoog die het personeel traint in het omgaan met zware dementie. De hersenen blijven prikkelen, bijvoorbeeld door vaak naar buiten te gaan, is daarbij essentieel. Slagter: “Een boodschapje doen samen, daar is vaak niet eens tijd voor in de reguliere ouderenzorg. Laat staan met iemand een plek bezoeken waar diegene herinneringen aan heeft. Hier kan dat wel. Elk personeelslid bij ons zegt: nu kan ik eindelijk doen waarvoor ik ben opgeleid.”

Triodos Bank financiert Ben Oude NijHuis en andere duurzame ondernemers op het gebied van zorg en welzijn. Wilt u weten welke ondernemers dat zijn? Kijk dan op www.triodos.nl/zorg.

Tekst: Leonie Hosselet
Fotografie: Pieter van den Boogert